ogrodyrodzinnezorza
 
  Aktualności
  Strona startowa
  Zarząd
  Kalendarz opłat działkowicza
  Najlepsze działki
  Opłaty
  mapka
  Porady ogrodnicze
  Wynajem Sali w Domu Działkowca
  mapka ogródków
  STATUT PZD 2015
Porady ogrodnicze

 

 

 


Smaczny, zdrowy i łatwy w uprawie. Zaproś agrest do ogrodu.

 

Dawniej obecny w każdym przydomowym ogrodzie, w tej chwili nieco mniej popularny, a szkoda. Agrest, bez różnicy, zielony, biały czy czerwony to znakomite źródło witaminy C i przeciwutleniaczy, a także antidotum na choroby serca. W dodatku to niewymagająca zbyt wiele pracy roślina, która gwałtownie rośnie i wcale nie musi mieć kolców.

Działa przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie, odmładza, obniża poziom cholesterolu i zapobiega chorobom serca – w szczycie sezonu letniego warto nie tylko włączyć agrest do diety, ale i zaprosić go do uprawy w ogrodzie czy na działce. Tym bardziej, iż nowoczesne odmiany nie tylko gwałtownie rosną, ale zajmują kilka miejsca w ogrodzie i co ważne, nie mają kolców.

– Agrest to kuzyn porzeczki, jabłoni czy truskawki. Rośnie i owocuje dość gwałtownie i jest krzewem o rozłożystym pokroju i sporej wysokości. Osiągać może choćby 1,5 metra wysokości. Jednak, ponieważ w niewielu ogrodach można przeznaczyć dla tego krzewu aż tyle miejsca, jego wzrost naturalnie ogranicza się przycinaniem, wspomagającym także owocowanie. Oprócz formy krzaczastej można prowadzić go jako krzew szczepiony na pniu. Wygląda wtedy bardzo dekoracyjnie i jest dobrym dodatkiem do kompozycji na słonecznych rabatach kwiatowych – wyjaśnia Edward Galus, doświadczony ogrodnik, prezes Okręgu Świętokrzyskiego Polskiego Związku Działkowców.

Współczesny ogrodnik poradzi sobie także z kolcami, które przeszkadzają w zbiorach i pielęgnacji. Wprawdzie większość odmian agrestu ma mniejsze lub większe kolce, ale dostępne są także odmiany bezkolcowe.

Agrest w uprawie nie wymaga zbyt wiele pracy. Potrzebuje miejsca słonecznego i osłoniętego od mroźnych wiatrów. Nie lubi stanowisk zbyt wilgotnych. W zależności od odmiany, owoce agrestu dojrzewają w różnych porach i mogą mieć owoce zielone, białe czy czerwone. Sadząc kilka odmian możemy mieć różne kolory agrestu na swoim stole przez cały letni sezon.

– Krzak agrestu sadzi się wiosną lub jesienią na stanowisku w pełni nasłonecznionym lub w lekkim cieniu. Lubi glebę dobrze przepuszczalną, która jest lekko kwaśna, nie lubi gleb gliniastych. Przed sadzeniem warto wzbogacić ziemię kompostem. Agrest musi być podlewany w czasie lata, ponieważ aby zbył zdrowy i obficie owocował – wyjaśnia Edward Galus.

 źródło:zoomnawies.pl

GNOJÓWKA WEGE 

Stosowanie w uprawie kwiatów czy warzyw gnojówek z różnych roślin docenia coraz więcej osób. To świetna propozycja dla tych, którzy chcą żyć zdrowo i bez chemii. To świetna propozycja dla tych, którzy chcą żyć zdrowo i bez chemii.

Jak zauważa prof. Marek Gugała, prorektor ds. studiów Uniwersytetu w Siedlcach, a jednocześnie pracownik wydziału nauk rolniczych, w przypadku gnojówki - z naukowego punktu widzenia - trafniejszym określeniem będzie wyciąg.

- Tak należy określać zalewanie wodą pociętej rośliny i zostawienie na ok. 2-3 tygodnie do fermentacji - tłumaczy, ale przyznaje też, że nazwa „gnojówka" tak mocno przyjęła się w nomenklaturze działkowców, że trudno już to zmienić.

Najlepsze gnojówki sporządza się z młodych roślin lub ich pędów, które najłatwiej pozyskać wiosną. Ale możemy przygotowywać je przez cały sezon, wykorzystując zarówno same liście, jak i całe rośliny. Uzyskanym wyciągiem rośliny podlewa się lub opryskuje. Zanim jednak do tego się zabierzemy, warto zgłębić swoją wiedzę, skąd wynika dobroczynna moc takiego wyciągu i czy jest odpowiednia dla wszystkich roślin w ogródku.

Allelopatia znana od wieków - Mówiąc o gnojówce z roślin, należy wytłumaczyć zjawisko alle-lopatii - zauważa prof. M. Gugała.

- Każda roślina wydziela różnego rodzaju substancje, stąd allelopatia to wzajemne oddziaływanie roślin na siebie, które może być korzystne - mówimy wówczas o allelopa-tii dodatniej - albo niekorzystne - i wówczas mamy do czynienia z allelopatią ujemną - tłumaczy, podając przykład siania obok siebie marchwi i cebuli. - Cebula odstrasza szkodzącą marchwi połyśnicę marchwiankę czy mszyce, a marchew odstrasza śmietkę cebulankę i wciornastki - wylicza z uwagą, że ta zależność była znana od wieków, choć nie do końca można było ją zdiagnozować naukowo. I dodaje: - Niestety, stosowanie tego typu metod sprawdzi się jedynie w przypadku rolnictwa ekologicznego czy w ogrodach działkowych.

Nie przeszkadza to działkowcom i osobom, które stawiają na ekologiczne uprawy. Ale zanim przystąpią oni do robienia gnojówki, powinni sprawdzić, czy wybór rośliny jest odpowiedni do potrzeb w ogrodzie lub na działce. - Warto zwrócić uwagę, pod co można ją stosować, bo nie stanowi ona panaceum na wszystko - przestrzega prof. M. Gugała, zauważając, że popularność gnojówki z pokrzywy wynika z faktu, iż jest ona łatwo dostępna, bo rośnie praktycznie wszędzie. - Dobrze przystosowuje się do warunków zmienionych przez człowieka, oprócz tego jest rośliną, która występuje na żyznych stanowiskach - wylicza. - Pokrzywa zwyczajna jako zioło dobroczynnie wpływa na zdrowie człowieka, nic więc dziwnego, że podjęto próby zastosowania jej też w ogrodnictwie. A to głównie ze względu na dużą zawartość makro- i mikroelementów, takich jak azot, potas, magnez, krzem, wapń i inne, ponadto zawiera kwasy organiczne, sole mineralne, witaminy z grup A, B i K, które są niezbędne do wzrostu i rozwoju roślin uprawianych przez działkowców - a wszystko to pochodzi z natury. Zawarte w pokrzywie flawonoidy są antyoksydantami, czyli mają działanie przeciwnowotworowe - tłumaczy prof. M. Gugała.

Natomiast z badań wynika że niektóre szkodniki - mówiąc kolokwialnie - omijają z daleka opryskane w ten sposób rośliny. - Gnojówka to nawóz bezpieczny dla środowiska – podkreśla prof. M. Gugała


PODSTAWOWE PRACE W OGRODZIE PRZEDWIOŚNIE

Pierwsze symptomy przedwiośnia możemy zauważyć już w lutym, ale zwykle ta pora roku przychodzi w marcu i trwa mniej więcej do połowy kwietnia. W ogrodzie pojawiają się barwne dywany z krokusów, ranników, cebulic, tulipanów i przebiśniegów, pylą się męskie kwiatostany leszczyny i wierzby tzw. kotki. Dni przedwiosenne równają się z nocą a temperatury wahają się od 0 do 10ºC. W ogrodzie przedwiośnie otwiera kolejny sezon ogrodniczy.

Lista zadań do wykonania:

1.Planowanie zagospodarowania działki

  • W marcu ostatecznie opracowujemy plan zagospodarowania działki w tym:

– wysiewów i nasadzeń roślin warzywnych, ziół, roślin ozdobnych i sadowniczych

– modernizacji lub naprawy infrastruktury ogrodowej

2. Cięcie roślin

  • Koniec zimy i początek wiosny(luty/marzec) to najlepszy moment, aby wykonać cięcie drzew i krzewów owocowych takich jak: jabłonie, grusze, śliwy, agrest, porzeczki, aronia, borówki, maliny i winorośle. Rany po cięciu zabezpieczamy specjalną pastą ze środkiem grzybobójczym np. Funaben. Cięcie i zabezpieczanie ran, to niezwykle ważne zabiegi, gwarantujące lepszą kondycję drzew oraz zdrowe i dorodne owoce.

  • Cięcie sanitarne drzew, krzewów i pnączy owocowych i ozdobnych – usuwamy wszystkie chore, obumarłe części roślin oraz pędy krzyżujące się ze sobą. Zdrowe części powinny trafić do kompostownika a chore usuwamy z ogrodu np. do pojemnika na śmieci.

  • Mocno (nisko przy ziemi) przycinamy byliny, jeśli nie zrobiliśmy tego zabiegu jesienią.

  • Mocno przycinamy pędy ziół wieloletnich.

  • Dopiero teraz anie jesienią, mocno przycinamy kępy traw ozdobnych.

3. Porządki na działce

  • Wraz ze wzrostem temperatur rozgarniamy kopczyki usypane wokół bylin i róż oraz zdejmujemy osłony z roślin. Pamiętajmy jednak, aby mieć je stale w pogotowiu by ponownie okryć rośliny w razieewentualnych mrozów.

  • Oczyszczamy drzewa ze starych, zasuszonych owoców tzw. mumii, które mogą być źródłem infekcji w sezonie.

  • Oczyszczamy pnie drzew z popękanej kory przy pomocy np. szczotki z twardym włosiem

  • Sprawdzamy stan podpór w ogrodzie, w razie potrzeby wzmacniamy konstrukcję lub wymieniamy na nowe.

  • Sprawdzamy wiązania wokół pni i pędów – zbyt ciasne rozluźniamy.

  • Z trawników usuwamy suche i zgniłe źdźbła oraz nagromadzony filc oraz mech. Do tego zabiegu używamy ostrych grabi.

  • Oczyszczamy rabaty z bylinami. Usuwamy najbardziej rozrośnięte przez podział kęp i brył korzeniowych.

  • Porządkujemy oczka wodne. Przerzedzamy rośliny, usuwamy stare i rosnące zbyt gęsto.

  • Odnawiamy ściółkę wokół drzew i krzewów.

4. Bielenie drzew

  • Jeśli nie zrobiliśmy bielenia drzew w okresie zimowym lub zauważymy na drzewach podłużne pęknięcia kory, to max. do połowy marca możemy jeszcze pobielić drzewka wapnem, lub owinąć pień drzewa białą agrowłókniną.

5. Nawożenie

  • Zadbajmy o kondycję gleby pod nasze uprawy i trawniki.Jeśli nie zdążyliśmy zrobić nawożenia jesiennego, możemy to zrobić na przedwiośniu np. obornikiem granulowanym, kompostem lub humusem. Jeśli chcemy dodatkowo odkwasić glebę, zastosujmymączkę bazaltowąlubdolomit .

  • Nawozimy drzewa i krzewy owocowe, jak wyżej.

6. Wysiewy nasion

  • Pod koniec marca do gruntu możemy wysiewać pierwsze nasiona roślin ozdobnych jednorocznych takich jak: groszek pachnący, mak, nagietek, czarnuszka

  • Wysiewamy nasiona pomidorów, papryki, ogórków do produkcji rozsad na parapetach.

  • Wysiewamy warzywa do inspektów takich jak: sałata, cebula, brokuły, seler, kalarepa, wczesny kalafior, cykoria i endywia.

  • Gdy jest już wystarczająco ciepło do gruntu możemy wysiać takie rośliny jak: koperek, kolendra, botwina, groch, bób, rzodkiewka, jarmuż, buraki, pietruszka, rzepa, szpinak.

  • W puste miejsca na trawniku dosiewamy nasiona traw, najlepiej użyć mieszanki regeneracyjnej.

7. Pielęgnacja roślin w inspektach, tunelach i szklarniach

  • podlewamy i wietrzymy uprawy pod osłonami, aby zapobiec chorobom zgorzelowym siewek i młodych roślin.

8Sadzenie i rozmnażanie roślin

  • Dzielimy, wykopujemy i sadzimy kępy bylin takich jak astry, rudbekie, funkie, żurawki, liliowce, trawy i paprocie.

  • Sadzimy pierwsze krzewy, drzewa i rośliny na żywopłoty. Sadzonki wiosenne podobnie jak te sadzone jesienią, powinny mieć tzw. nagi korzeń.

  • Sadzimy rabarbar i cebulę dymkę, szalotkę.

  • Rozmnażamy z sadzonek zdrewniałych krzewy ozdobne takie jak: dereń, ligustr, jaśminowiec i forsycja.

9. Ochrona roślin

  • O tej porze roku, jak i w późniejszych terminach, opryski chemiczne przeciw szkodnikom roślin, mogą zabijać też liczne owady pożyteczne, dlatego warto stosować naturalne środki ochrony roślin. Opryski zaczynamy już wczesną wiosną, gdy na drzewach nabrzmiewają pierwsze pąki. Na szczęście jest wiele preparatów przyrządzanych na bazie składników naturalnych. Nie są toksyczne dla środowiska. Nie wpływają też negatywnie na owady zapylające nasze drzewa owocowe – szczególnie pszczoły, których jest coraz mniej. Jednym z ekologicznych środków są preparaty olejowe na bazie oleju parafinowego np. Promanal 60 EC lub Treol 770 EC wykonujemy od końca lutego do około połowy marca. Dobrym rozwiązaniem jest użycie środka Emulpar 940 EC produkowanego na bazie oleju rydzowego. Wykonując oprysk środkami olejowymi na przedwiośniu zniszczymy stadia zimujące tych szkodników. Oprysk warto przeprowadzić zarówno w sadzie, niszcząc zimowe jaja przędziorków i miseczników, jak i na drzewach i krzewach ozdobnych (np. przeciw ochojnikom na iglakach).

  • Z drzew owocowych zdejmujemy zużyte pułapki lepowe i zakładamy nowe.


„Profilaktyka dla zdrowych warzyw”. Opracowanie jest kontynuacją cyklu porad do edukacji zdalnej na nowych oraz zainteresowanych działkowców

Zmianowanie roślin polega na odpowiednim zaplanowaniu upraw określonych grup roślin po sobie, w taki sposób, aby stworzyć możliwie najlepsze warunki dla ich wzrostu i rozwoju.

Ważne zmianowanie roślin

Uprawa roślin ogrodniczych, szczególnie na niewielkim areale, wymaga systematycznej rotacji gatunków. Zmianowanie roślin pozwala ograniczyć zjawisko zmęczenia gleby, na które składają się takie czynniki jak: jednostronne wyczerpanie składników pokarmowych, nagromadzenie w glebie związków hamujących wzrost i rozwój roślin następczych, kumulacja organizmów o działaniu chorobotwórczym oraz chwastów.

Dobrze zaplanowane następstwo roślin po sobie pozwala na uzyskanie zdrowych, wysokich i dobrej jakości plonów oraz ułatwia utrzymanie dobrej kultury i żyzności gleby.

Podstawowe zasady zmianowania

  1. Nie wolno uprawiać po sobie roślin spokrewnionych – należących do tego samego gatunku ani rodziny np. po rzodkiewce nie sadzi się kalarepy lub brokułu oraz nie łączy poplonów z rzepaku i gorczycy z warzywami z rodziny kapustowatych. Powodem takich zaleceń jest rozprzestrzenianie się kiły kapusty atakującej wszystkie gatunki należące do tej rodziny roślin. Z powodu nagromadzenia agrofagów niszczących bakterie brodawkowe żyjące w symbiozie rodziną bobowatych należy nie częściej niż co 4 lata powtarzać uprawy roślin strączkowych (zgłasza grochu). Ze względu na nicienie mątwika burakowego, należy zachować czteroletni odstęp przed powrotem na to samo stanowisko buraka ćwikłowego.
  2. Rośliny o płytkim systemie korzeniowym należy uprawiać na przemian z roślinami korzeniącymi się głęboko. Następstwo roślin o podobnej budowie systemu korzeniowego prowadzi do jednostronnego zubożenia gleby ze składników pokarmowych tych samych warstw gleby. Stąd najpierw sadzi się rośliny o głębokich korzeniach (burak ćwikłowy, kapusta, marchew), a następnie płytko korzeniące się gatunki (cebula, sałata, szpinak), tworząc dla nich tym samym naturalny drenaż.
  3. Rośliny okrywające glebę powinno się uprawiać przed gatunkami wrażliwymi na zachwaszczenie. Przykładowe rośliny cieniujące to: dynia, cukinia, ogórek, kapusta, a wrażliwe na zachwaszczenie są cebula z siewu, marchew i pietruszka.
Naturalną, biologiczną formą ochrony upraw jest łączenie nasadzeń gatunków, które wzajemnie chronią się przed szkodnikami. Przykładem jest  cebula i marchew, którym olejki lotne na przemian odstraszają śmietkę cebulankę oraz połyśnicę marchwiankę. Pomiędzy grządkami roślin warzywnych warto stosować też wsiewki ziół (tj. koper, szałwia, bazylia, tymianek, rozmaryn, bylica), których zapach odstrasza niektóre szkodniki i gryzonie. Podobne właściwości, ale w stosunku do bakterii i grzybów mają związki lotne zawarte w czosnku i cebuli. Warzywa te posadzone pomiędzy truskawkami zapobiegają szarej pleśni.


Zakładamy kompostownik.

Jeśli do tej pory nie wyposażyliśmy działki w kompostownik, to najwyższy czas wybrać dla niego odpowiednie miejsce i sposób kompostowania. Kompost powinien być składowany w lekko zacienionym ustronnym miejscu. Zgodnie z §42 regulaminu ROD odległość kompostownika od granicy działki powinna wynosić co najmniej 1 m.

Sposoby kompostowania. Najprostszą formą składowania kompostu jest pryzma, którą tworzymy przekładając warstwy drobnego materiału (np. skoszona trawa, obierki warzyw i owoców) częściami grubszymi jak np. pocięte gałązki drzew, tak aby utrzymać w pryzmie warunki tlenowe.

Istnieje również metoda kompostowania w dole. Jednak ze względu na utrudniony dostęp do głębszych warstw składowanego materiału, przerabianie kompostu nastręcza wiele kłopotu, co w efekcie powoduje niekorzystny proces gnicia substancji organicznej.

         Najchętniej wykorzystywaną, a jednocześnie najbardziej praktyczną formą kompostowania jest składowanie materiału w skrzyni kompostowej lub w termokompostowniku. Urządzenia te są dostępne w większości sklepów ogrodniczych, a także w hipermarketach .

Czym się kierować przy wyborze urządzenia?

         Wybierając rodzaj kompostownika przede wszystkim musimy się zastanowić z jakiego materiału ma być wykonany.

Drewniana skrzynia kompostowa. Jeśli preferujemy naturalny produkt, najlepszym rozwiązaniem będzie zakup drewnianej skrzyni kompostowej. Dostępne są w paczkach do samodzielnego montażu, który jest łatwy, gdyż nie wymaga dodatkowych narzędzi. Deski łączymy ze sobą „na zakładkę” otrzymując ażurowy kompostownik. Ze względów praktycznych, warto zainwestować w skrzynię dwukomorową (lub postawić dwie mniejsze). W jednej części będziemy składować materiał z ubiegłego sezonu, a druga posłuży do uzupełniania świeżej substancji. Drewniane kompostowniki są dostępne w większości sklepów ogrodniczych za stosunkowo niską cenę (ok. 80zł).

Kompostownik z plastiku. Alternatywą dla drewnianych są kompostowniki wykonane z tworzyw sztucznych o wysokiej gęstości, które są odporne na warunki atmosferyczne oraz zmienne temperatury (wytrzymują wahania od -30 do +50oC). Dzięki dobrej jakości materiału z jakiego są wykonane, można je użytkować nawet przez kilkanaście lat. Zaletą jest również to, że mogą być poddawane recyklingowi, w którym odzyskuje się materiał do ponownego przetworzenia. Kompostowniki z polietylenu mogą imitować drewno lub wpasować się w tło działki dowolną barwą. Najczęściej spotykane kolory urządzeń to zieleń, brąz i czerń. Ceny kompostowników z polietylenu wahają się od kilkudziesięciu do kilkuset złotych.

   Preparaty przyspieszające kompostowanie.

 

         Tempo przebiegu procesów zachodzących podczas kompostowania jest uzależnione od wilgotności, temperatury oraz dostępu powietrza w pryzmie, ponieważ wszystkie te czynniki warunkują namnażanie drobnoustrojów, których ilość w kompoście ma decydujący wpływ na rozkład i przemianę materii organicznej w mineralną. Asortyment sklepów ogrodniczych  jest coraz bogatszy w różnego rodzaju stymulatory kompostowania nazywane również starterami do kompostu. Głównymi komponentami tych preparatów są pożyteczne bakterie i grzyby wyspecjalizowane w rozkładzie materii. Większość tego typu preparatów jest dostępna w postaci sypkiej z możliwością rozpuszczenia w odpowiedniej ilości wody. Jedno opakowanie w zależności od producenta zapewnia wydajność na 200l do 400l kompostu. Ceny produktów wahają się od kilku do dwudziestu kilku złotych.


 Żywopłot na działce

Często młodzi działkowcy po zakupie działki, planują założyć żywopłot, by stworzyć zieloną barierę odgraniczającą ich od sąsiadów. Nasadzenie tworzące żywopłot w Rodzinnym Ogrodzie Działkowym regulują zapisy regulaminu ROD §52. Więc jeżeli planujemy założyć żywopłot musimy pamiętać o kilku zasadach. Wysokość żywopłotu wewnątrz ROD powinna wynosić 1 m, co za tym idzie na granicy działek zielone ogrodzenia, można założyć tylko za pisemną zgodą sąsiada. Nasadzenia należy regularnie przycinać, aby nie przechodziły poza granice działki. Natomiast żywopłot okalający teren ROD, może osiągać wysokość 2 m.

Zarządy ROD często mają problem z żywopłotami, które w zły sposób prowadzone stają się powodem do waśni sąsiedzkich oraz sporów z Zarządem ROD. Przechodzące w sposób niekontrolowany gałęzie krzewów zwężają alejki, utrudniający tym samym ruch pieszych czy wjazd na teren ROD służb ratowniczych. „Zielona ściana” odgradza użytkownika, dając  poczucie intymności, ale nie zapominajmy, że może dojść za nimi do różnych zdarzeń losowych kradzieże, zasłabnięcia, wycieki wody itd. Zatem może warto przemyśleć ich założenie po zakupie działki.

 

                                                                                                      D.Wojciechowska

                                                                                              Instruktor ds. ogrodniczych

Czerwiec – miesiąc na przełomie wiosny i lata. To czas bujnego wzrostu wszystkich roślin. Wyższa temperatura, cieplejsze noce i burze z opadami sprawiają, że byliny i krzewy pięknie kwitną, a wzrost ich zielonej masy jest niemal dostrzegalny gołym okiem.

To idealny czas do odpoczynku w ogrodzie i porannej kawy na tarasie. Podczas relaksu nie zapominajmy, że systematyczność i odpowiednie rozplanowanie prac w ogrodzie sprawi, że dalsza część sezonu wegetacyjnego naszych ogrodowych ulubieńców, upłynie w równie przyjaznej i miłej atmosferze. Zatem, o czym nie możemy zapomnieć, planując czerwcowe prace w ogrodzie?
Po pierwsze –
podlewanie. Idealnie dla roślin jest, kiedy upalne i słoneczne dni, zakończone są porządną dawką wody spadającej z nieba, kiedy natomiast jej brakuje, musimy zadziałać. W nowo zakładanych ogrodach, już na etapie projektowania warto pomyśleć o automatycznym systemie nawadniającym. Jeżeli nasz ogród nie jest zaopatrzony w takie dobrodziejstwa, to niech podlewanie stanie się  naszym wieczornym lub porannym rytuałem. I tu uwaga – rośliny wolą rzadsze, ale bardziej obfite podlewanie, niż bardzo częste, ale takie, które zwilża tylko niewielką warstwę gleby.

Po drugie – zadbajmy o trawnik. Skoro wszystko tak obficie rośnie, to trawnik również. Nie możemy sobie pozwolić na lenistwo i koszenie z częstotliwością raz na dwa tygodnie lub co gorsze, jeszcze rzadziej.
Po trzecie –  zadbajmy o rośliny wiosenne cebulowe. W czerwcu wykopujemy i dzielimy cebule tulipanów, narcyzów i hiacyntów. Przyznam, że nie robię tego co roku, ale raz na dwa-trzy sezony warto. Dlaczego? Cebule pozostawione w ziemi na stałe, po jakimś czasie po prostu znikają. Nie wykopywane, robią się coraz drobniejsze i słabsze, ponadto wykopanie ich daje możliwość ich podziału, a także przejrzenia i eliminacji tych chorych lub mocno uszkodzonych.

Cięcie, zarówno żywopłotów formowanych, jak i przycinanie krzewów, które kwitły wiosną, jest bardzo pożądane i sprawia, że rośliny pięknie się zagęszczają.

 

 

Usuwanie przekwitniętych kwiatostanów rododendronów, lilaków i róż – sprawia, że rośliny nie tracą sił na produkowanie nasion, tylko z całą mocą bujnie rosną. W czerwcu także zróbmy przegląd roślin, a wszelkie oznaki
chorób czy szkodników od razu zwalczajmy. Szczególną uwagę należy zwrócić na mszyce, mączlika lub mączniaka. Szybka reakcja uniemożliwi rozprzestrzenianie szkodników i chorób na inne, podatne rośliny.




Maj w ogrodzie: jakie prace trzeba wykonać w ogrodzie w maju

Maj w ogrodzie to miesiąc intensywnych prac. W maju przypadają tzw. zimni ogrodnicy (12.–14. maja) – po tym terminie w naszym klimacie nie powinny już występować przymrozki i można wysadzać do gruntu rośliny.

Maj w ogrodzie: drzewa i krzewy

Możemy sadzić drzewa i krzewy, ale tylko te, które wcześniej były uprawiane w pojemnikach. Przed posadzeniem rośliny należy obficie podlać, aby bryła korzeniowa nie rozpadła się przy wyjmowaniu. Najlepiej sadzić w dni pochmurne. Po posadzeniu nie można zapomnieć o podlaniu. Maj to najlepsza pora sadzenia roślin iglastych oraz azalii i rododendronów. Niestety na sadzenie roślin z odkrytymi korzeniami jest już za późno.

Po przekwitnięciu prześwietlamy krzewy ozdobne kwitnące wiosną (m.in. migdałowce: trójklapowy i karłowy, porzeczki: złotą i krwistą, tawuły: Thunberga, wczesną, śliwolistną, popielatą) oraz zasilamy je nawozami wieloskładnikowymi (na przykład Azofoska, Fructus) bądź kompostem.

Aby drzewa owocowe owocowały każdego roku, pod koniec miesiąca należy oberwać część zawiązków owoców (jest to tzw. przerzedzanie zawiązków) – usuwamy najmniejsze, słabo wykształcone, uszkodzone i z plamami.

Ściółkujemy korą sosnową drzewa i krzewy (grubość warstwy powinna wynosić co najmniej 5 cm), szczególnie świeżo posadzone oraz słabo i płytko korzeniące się (np. lilaki, róże, magnolie, różaneczniki, azalie, wrzosy, wrzośce). Korę rozkładamy na dobrze podlaną ziemię. Warto pamiętać, aby różanecznikom i azaliom usunąć przekwitłe kwiatostany. Wrzośce po zakończeniu kwitnienia przycinamy, aby rośliny bardziej się zagęściły.

Lilakom pospolitym (bzom) wycinamy pędy z przekwitłymi kwiatostanami. Lilakom i różom usuwamy odrosty podkładki, na której była szczepiona odmiana szlachetna. Jeśli tego nie zrobimy podkładki utworzą zarośla i zagłuszą szlachetną część krzewu.

Maj w ogrodzie: byliny, rośliny jednoroczne i dwuletnie, bulwiaste i cebulowe

Systematyczne odchwaszczamy grządki i rabaty – w maju chwasty mają jeszcze niewielkie rozmiary i są słabo zakorzenione, dlatego łatwo je wyrywać. Jeśli zaniedbamy ten zabieg, chwasty rozrosną się i zaczną konkurować z uprawianymi roślinami o wodę, światło oraz substancje odżywcze.

Byliny: dzielimy, rozmnażamy i przesadzamy byliny kwitnące wczesną wiosną, późnym latem i jesienią. Pobieramy sadzonki pędowe złocieni, dzwonków dalmatyńskich, słoneczniczków, żagwinu oraz sadzonki z piętką wyrastające u podstawy karpy łubinów i ostróżek wieloletnich.
Byliny na rabatach od połowy maja, zwłaszcza podczas ciepłej i suchej pogody, regularnie podlewamy (przede wszystkim te rosnące na glebach lekkich, przepuszczalnych).

Rośliny cebulowe: usuwamy zwiędłe kwiaty oraz owocostany (tzw. ogławianie) przekwitłych tulipanów, szachownic, narcyzów i hiacyntów, cebulic (zawiązanie nasion osłabia cebulki). Jeśli kępy roślin cebulowych kwitnących wczesną wiosną (krokusów, cebulic, puszkinii, śnieżników, przebiśniegów, szafirków, kosaćców żyłkowanych, ranników) rosną zbyt gęsto, warto je wykopać (ale tylko wtedy, gdy liście już zasychają), rozdzielić i przesuszyć i posadzić na nowym miejscu. Bulwy i cebulki można też przechować w chłodnym miejscu i posadzić dopiero jesienią.
Na początku miesiąca sadzimy cebule i bulwy roślin niezimujących w gruncie, takich jak: begonia bulwiasta, brodia, błonczatka, eukomis, galtonia, sprekalia, mieczyki i zawilec wieńcowaty. W drugiej połowie maja – sadzimy dalie i pacioreczniki (te ostatnie można wcześniej posadzić do doniczek i wysadzić do ogrodu już podrośnięte).

Maj w ogrodzie: rośliny jednoroczne i dwuletnie

Siejemy w maju:

  • w pierwszej dekadzie miesiąca – wilec, łubin, nasturcję, fasolę wielkokwiatową, portulakę, kosmos, dimorfotekę. Można też jeszcze siać groszek pachnący, nagietek, ostróżkę, maciejkę, słoneczniki (zakwitną później niż te siane w kwietniu);
  • pod koniec miesiąca na rozsadniku – rośliny dwuletnie: dzwonek ogrodowy, miesięcznicę dwuletnią, naparstnicę purpurową, bratek ogrodowy, prawoślaz (malwę) i goździk brodaty.

Sadzimy w maju:

  • w pierwszej połowie miesiąca – rozsadę astrów chińskich, bratków ogrodowych, kocanek, lwiej paszczy;
  • w drugiej połowie miesiąca – rozsadę heliotropu peruwiańskiego, petunii, werbeny, żeniszka, lobelii, begonii, szałwi, aksamitek, goździków Chabaud, niecierpków, zatrwianu, cynii, iresine, ślazówki, smagliczki nadmorskiej (lobularii), tytoniu, penstemonu ogrodowego, tunbergii oskrzydlonej, kobei

Kwiecień w ogrodzie: drzewa i krzewy

Kwiecień w ogrodzie wymaga zabiegów pielegancyjnych, m.in. przycinanie dzrew i krzewów. W kwietniu kwitnące wczesną wiosną forsycje, porzeczki alpejskie i wierzby szczepione na pniu przycinamy po przekwitnięciu. Forsycjom te pędy, na których pojawiły się kwiaty skracamy o połowę, a wierzbom – wszystkie pędy, pozostawiając tylko 2–5 cm. W kwietniu w ogrodzie krzewy liściaste posadzone jako żywopłot formowany przycinamy po posadzeniu (im słabiej rozgałęzione, tym niżej tniemy – nawet 10 cm nad ziemią). W kwietniu możemy jeszcze ciąć żywopłoty starsze, pod warunkiem, że nie zagnieździły się w nich ptaki.

Kwiecień w ogrodzie: trawnik

Kwiecień w ogrodzie to także pielęgnacja trawnika po zimie. W kwietniu miotłograbiami oczyszczamy trawnik z ubiegłorocznych liści i suchej trawy. Wykonujemy wertykulację (przewietrzanie) trawnika, aby ułatwić dostęp powietrza, wody i światła do głębszych warstw murawy. Zagrabiamy prostopadle lub skośnie do nacięć wertykulacji i jeśli gleba jest zbyt zwarta, rozsypujemy cienką warstwę piasku. Zasilamy ją kompostem lub nawozem do trawników. Wyrównujemy garby, kretowiska i wypełniamy zagłębienia. Dosiewamy mieszankę traw tam, gdzie trawa zmarniała i widać ziemię.
Gdy nie zrobiliśmy tego wcześniej, w kwietniu na trawniki stosujemy selektywny środek chwastobójczy, najlepiej jednak usunąć chwasty ręcznie. Możemy kosić trawnik, gdy zielona trawa osiągnie około 10 cm wysokości. Kwiecień w ogrodzie to dobry czas na zakładanie trawników.

Kwiecień w ogrodzie: nawożenie roślin

Kwiecień w ogrodzie to czas wiosennego nawożenia roślin. W miejscach, gdzie zamierzamy w przyszłości posadzić rośliny ozdobne lub użytkowe, warto wysiać nawozy zielone. W kwietniu mogą to być: bobik, facelia, łubin, koniczyna perska i aleksandryjska, szpinak, owies, wyka siewna, słonecznik. Po kilku tygodniach, zanim zakwitną, należy je skosić i zieloną masę (najlepiej kiedy już zwiędnie) przekopać (wymieszać lekko z wierzchnią warstwą gleby). Nawozy zielone ozime, które zostały wysiane późnym latem i jesienią zeszłego roku, należy ściąć i przekopać.

 

 


Marzec w ogrodzie: drzewa i krzewy

Pod koniec miesiąca, gdy warunki pogodowe będą odpowiednie (temperatura ustabilizuje się powyżej 0°C), można rozpocząć zdejmowanie osłon ochraniających krzewy i drzewa zimą. Należy robić to w pochmurny dzień, ponieważ wtedy roślinom nie zagrażają gwałtowne skoki temperatury. Pod koniec miesiąca możemy sadzić drzewa i krzewy ozdobne. Sadząc żywopłoty z drzew i krzewów liściastych zrzucających liście na zimę pamiętajmy, aby przyciąć rośliny po posadzeniu na wysokości około 30 cm. W marcu można także przesadzać drzewa i krzewy. Po posadzeniu rośliny należy dobrze podlać (zwłaszcza jeśli jest sucho). Przycinamy posadzone w poprzednich latach żywopłoty: boczne pędy tniemy tak, aby utrzymać planowany kształt, a szczytowe przyrosty skracamy. Możemy już przeprowadzić cięcie drzew i krzewów ozdobnych kwitnących na przełomie wiosny i lata oraz latem.
Uwaga! Rośliny, które kwitną wiosną przycinamy dopiero po zakończeniu kwitnienia.

Marzec w ogrodzie: rośliny jednoroczne, dwuletnie i byliny

Wiosenne porządki zaczynamy od zdjęcia z roślin zimowych osłon. Najlepiej zrobić to stopniowo, aby rośliny przyzwyczaiły się do warunków zewnętrznych. Jeśli temperatura utrzymuje się poniżej 0°C, pozostawmy osłony jeszcze jakiś czas na roślinach. Słomę, liście i gałęzie drzew iglastych, których użyliśmy do okrycia roślin, warto przenieść na pryzmę kompostową (te ostatnie lepiej rozdrobnić), natomiast torf i mieloną korę można tylko rozgarnąć i pozostawić jako ściółkę. Wycinając suche części roślin i usuwając uschnięte liście zwróćmy uwagę, aby nie uszkodzić pączków i pojawiających się młodych pędów.
Rabaty bylinowe zasilamy płynnym nawozem wieloskładnikowym. Lekko wzruszamy glebę, aby nie uszkodzić roślin.
Gdy gleba rozmarznie przygotowujemy miejsce do posadzenia nowych roślin: usuwamy chwasty, rozsypujemy nawozy mineralne bądź kompost i przekopujemy, a następnie wyrównujemy podłoże. Należy poczekać kilka dni aż gleba osiądzie. Gdy pogoda jest sprzyjająca można sadzić większość roślin skalnych, złocienie, paprocie.



Październik
Październik to chyba najbardziej różobarwny miesiąc w całym roku. Liście drzew i krzewów wybarwiają się na jesienne kolory, na gałęziach sporo jeszcze owoców - tych użytkowych i tych ozdobnych. Kwitną późne jesienne kwiaty. Nic tylko podziwiać ale jeżeli myślimy już o przyszłym sezonie czeka nas pracowita jesień w ogrodzie. Ten miesiąc, to oprócz września, najlepsza pora do nowych nasadzeń drzew, krzewów, cebulek i bylin.
Sadzenie : W dalszym ciągu, aż do końca miesiąca można sadzić
rośliny cebulowe takie jak przebiśniegi, krokusy, cebulice, narcyzy, szafirki, hiacynty, szachownice cesarskie, szachownice kostkowate, czosnki ozdobne no i oczywiście tulipany. Efekty zobaczymy niestety dopiero wiosną. Do posadzenia należy wybrać cebule duże, zdrowe i bez uszkodzeń mechanicznych. Muszą być w stanie spoczynku tzn. nie mieć wyrośniętych liści oraz korzeni. Przed posadzeniem można cebule moczyć w roztworze preparatu grzybobójczego. Cebule należy sadzić piętką do dołu na głębokości odpowiadającej trzykrotnej wysokości cebuli; mniejsze gęściej a większe rzadziej. Jeśli chodzi o czas sadzenia to należy najwcześniej posadzić te, które najwcześniej zakwitają wiosną tzn. przebiśniegi, krokusy i cebulice. Po posadzeniu można cebulki podlewać a po pierwszych przymrozkach okryć torfem, korą lub gałązkami drzew iglastych. Niektóre gatunki roślin cebulowych, takie jak cebulice, śnieżniki lub szafirki po paru latach rozrastają się i tworzą piękne kwitnące grupy. Inne takie jak tulipany lub lilie azjatyckie nie powinny rosnąć w tym samym miejscu dłużej niż 3 lata bo zbyt się zagęszczą i zdrobnieją.
Jest to też dobry czas na sadzenie drzew i krzewów zrzucających liście na zimę np.drzew i krzewów owocowych. Sadzenie takich roślin najlepiej wykonać w pierwszej dekadzie października. Do dołka, w którym chcemy umieścić sadzonkę warto wsypać trochę kompostu lub ziemi kupionej w sklepie ogrodniczym. Sadzimy również winorośl.
Przesadzamy zioła - dojrzałe rośliny wykopujemy i sadzimy do doniczek - zapewnią świeżą zieleninę przez całą zimę.
Październik to dobry czas na dzielenie i sadzenie bylin.

Trawnik : W październiku po raz ostatni w sezonie kosimy trawnik. Dokładnie grabimy trawę i liście, aby nie gniły pod śniegiem.

Wrzesień 

Na wrzesień przypada koniec lata i początek jesieni. Jest to okres wzmożonych prac w ogrodzie - nie dość, że na ten miesiąc przypada okres największych zbiorów warzyw i owoców to jest to też najlepsza pora na sadzenie i rozmnażanie roślin. Do tego dochodzą zabiegi pielęgnacyjne i porządkowe.
W naszym klimacie jest to z reguły okres pięknej pogody, babiego lata, trzeba więc rozsądnie podzielić sobie czas spędzony na ogródku na ostatnie chwile wypoczynku oraz czas na jesienne prace ogrodowe.

Wrzesień to również okres wielu wystaw i targów ogrodniczych, które są doskonałą okazją do podpatrzenia nowych trendów w ogrodnictwie, poznania nowych odmian roślin oraz zrobienia ciekawych zakupów.
Jest wiele prac ogrodowych, które najlepiej przeprowadzć we wrześniu:

Sadzenie :We wrześniu jest najlepsza pora aby zadbać o wygląd naszego ogrodu na wiosnę; najpiękniejsze wiosenne kwiaty to rośliny cebulowe - przebiśniegi, krokusy, cebulice, narcyzy, szafirki, hiacynty, szachownice cesarskie, szachownice kostkowate no i oczywiście tulipany - i należy je sadzić właśnie teraz. Na przełomie sierpnia i września wysadzamy bulwy lilii białej, kosaćców bródkowych czy pustynnika. Do posadzenia należy wybrać cebule duże, zdrowe i bez uszkodzeń mechanicznych. Muszą być w stanie spoczynku tzn. nie mieć wyrośniętych liści oraz korzeni. Przed posadzeniem można cebule moczyć w roztworze preparatu grzybobójczego. Cebule należy sadzić piętką do dołu na głębokości odpowiadającej trzykrotnej wysokości cebuli; mniejsze gęściej a większe rzadziej. Jeśli chodzi o czas sadzenia to należy najwcześniej posadzić te, które najwcześniej zakwitają wiosną tzn. przebiśniegi, krokusy i cebulice. Po posadzeniu można cebulki podlewać a po pierwszych przymrozkach okryć torfem, korą lub gałązkami drzew iglastych. Niektóre gatunki roślin cebulowych, takie jak cebulice, śnieżniki lub szafirki po paru latach rozrastają się i tworzą piękne kwitnące grupy. Inne takie jak tulipany lub lilie azjatyckie nie powinny rosnąć w tym samym miejscu dłużej niż 3 lata bo zbyt się zagęszczą i zdrobnieją.
Początek miesiąca to odpowiedni czas na wykopanie i posadzenie na nowo cebul lilii .
Przesadzmy również z rozsadnika na miejsca stałe rośliny dwuletnie takie jak malwy, dzwonki ogrodowe, bratki, niezapominajki, goździków brodatych, stokrotki czy naparstnice.
Warto również pomyśleć o smacznych owocach truskawki i poziomki - we wrześniu można je jeszcze zasadzić, powinny mieć wystarczajaco dużo czasu aby się dobrze ukorzenić.
We wrześniu sadzimy i przesadzamy drzewa i krzewy zarówno produkowane w pojemnikach jak i z odsłoniętym korzeniem. Jest ot też dobra pora na zakładanie wrzosowiska a na efekty tej pracy można podziwiać od razu.
Na początku miesiąca przygotowujemy stanowisko i glebą przeznaczona pod uprawe roślin jagodowych, rododendronów i na wrzosowsko. Potrzebujemy do tego kwaśnej gleby - jeżeli takiej nie ma w ogrodzie trzeba trochę nad nią popracować.
Zbiory : na wrzesień przypada okres dojrzewania wielu odmian gruszek, jabłek i śliwek. Zbieramy również orzechy laskowe oraz warzywa korzeniowe takie jak ziemniaki, cebula, buraki, marchew, pietruszka czy seler.
W suche i słoneczne dni zbieramy nasiona roślin jednorocznych.

Siewy : niektóre kwiaty wysiewa się we wrześniu, przede wszystkim maczki kalifornijskie, ostróżki letnie, chabry bławatki, mak lekarski oraz ubiorek gorzki. Wysiewa się też jesienią rośliny na zielone nawozy oraz zioła do doniczek (np.pietruszkę) na zimową zieleninę. W pierwszej dekadzie września wysiewamy szpinak przeznaczony do przezimowania w gruncie. Z krzewów w tym czasie wysiewa się nasiona rokitnika pospolitego, które powinny wykiełkować w ciągu 4 tygodni.

Czerwiec w ogrodzie warzywnym

  • Bieżący miesiąc to okres intensywnych prac pielęgnacyjnych w warzywniku. Regularnie rośliny odchwaszczamy, nawozimy, nawadniamy i doglądamy czy nie występują.
  • Ulewne deszcze mogą ubić powierzchnię gleby, co jest niekorzystne dla wschodzących nasion. Dlatego po deszczach warto glebę wzruszyć, co zapobiegnie tworzeniu się skorupy glebowej.
  • Palikujemy pomidory i usuwamy im regularnie boczne pędy wyrastające w kątach liści.
  • Aby móc regularnie zbierać młode, świeże rośliny przyprawowe, w pierwszej połowie czerwca warto wysiać koper ogrodowy, rzeżuchę, trybulę i pietruszkę.
  • Kontynuujemy zbiory warzyw wczesnych. Spośród uprawianych w tunelach, gotowe są do zbioru warzywa kapustne (kapusta wczesna, kalafior, brokuł), a z warzyw uprawianych w gruncie, można zbierać buraki liściowe i buraki ćwikłowe do konsumpcji z liśćmi, cebulę z zielonym szczypiorem, kalarepę, rzodkiewkę, sałatę i szpinak. Pod koniec miesiąca dorosną strąki grochu zielonego i bobu z uprawy wczesnej na zielone ziarno.
  • Na początku miesiąca siejemy ogórki, dynie i patisony, a także kalarepę oraz buraki na późny jesienny zbiór.
  • Aby zapewnić sobie ciągłość zbiorów dosiewamy fasolę szparagową, rzodkiewkę i sałatę.
  • Do połowy czerwca, na pustych zagonach opustoszałych po zbiorach warzyw wczesnych, można wysiewać buraki ćwikłowe i marchew na zbiór jesienny i do przechowywania.
  • Na rozsadniku przygotowujemy rozsadę warzyw do poplonowej uprawy na zbiór jesienią - kalafiora, brokułów, kalarepy, endywii, sałaty kruchej, rzymskiej i sałaty masłowej oraz kopru włoskiego.
  • Przerywamy wysiane w maju ogórki, cykorię i marchew.
  • W uprawach pod osłonami kontrolujemy temperaturę i wilgotność. W upalne dni tunele i szklarnie trzeba wietrzyć (temp. nie może przekroczyć 30°C).
  • W strąkach grochu mogą pojawić się gąsienice pachówki strąkóweczki. W przypadku ich wystąpienia warto jak najszybciej zebrać strąki (zanim gąsienice zejdą do gleby), a także dokładnie przekopać grządkę po zbiorze. W przyszłym roku wybierzmy do uprawy jak najwcześniejsze odmiany grochu, co pozwoli przeprowadzić zbiór zanim pojawi się szkodnik.



-----------------------------------------------------------------


 

 

 

 
   
Dzisiaj stronę odwiedziło już 2 odwiedzający (6 wejścia) tutaj!
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja